Ruimte voor emoties

Velen van ons hebben geleerd om onze emoties weg te stoppen. Hebben onze ouders ons niet geleerd dat we niet mogen huilen dan heeft de maatschappij daar wel voor gezorgd. Maar waarom eigenlijk? 

Is het slecht voor je om af en toe te huilen als daar aanleiding toe is? Of heeft het meer te maken met het feit dan anderen zich daar ongemakkelijk bij voelen? Omdat ze zich geen raad weten?

Je emoties wegstoppen is geen goede lange termijn strategie. Uiteindelijk moeten ze eruit. Tot die tijd stop je met negatieve emoties ook positieve emoties weg en sluit jij je af voor een deel van jezelf. Je moet dan misschien niet huilen maar je wordt boos, koud, kribbig of verbitterd. 

Dus laat je emoties er zijn. Het maakt je niet zwak, het maakt je menselijk. In veel situaties zal er begrip voor zijn. Is dat er niet? Excuseer je dan even en ga naar buiten. En als je zelf iemand tegenkomt die het even moeilijk heeft, zeg dan niet ‘kop op’ of ‘zo erg is het toch niet’ maar geef er ruimte voor. Vraag of het goed las je even naast ze komt zitten. Of vraag of je een arm om ze heen mag slaan. Geef niet ongevraagd goedbedoelde adviezen maar ben er gewoon.